MIJN TOEKOMST IS WEG!
Alles is anders. Want intussen had je nu boven de wieg willen hebben staan kijken, of was je gisteravond samen met je man naar de bioscoop geweest. Die toekomst is weg.
Alleen en verloren pak je het leven op, probeer je er een nieuwe draai aan te geven.
Je zet een stap. Je merkt dat het gaat of dat het niet gaat.
Als het gaat, juicht iedereen je toe: wat een sterke vrouw (of man)! Terwijl jij het maar nét hebt gered. Of net niet.
En de volgende keer sta je daar weer, met knikkende knieën. Maar niemand die dat ziet.
Ze zien alleen dat je het kunt.
Intussen draag je zo kilo’s nieuwe avonturen en uitdagingen op je schouders.
Bovenop je verdriet.
Trots en uitputting gaan hand-in-hand.
WAAR IS MIJN COMFORTZONE GEBLEVEN?
Dikwijls als ik iets nieuws onderneem, op welk vlak dan ook, denk ik:
“Wat heb ik me nu weer op de hals gehaald? Waar ben ik aan begonnen?”
Ik weet natuurlijk wel waarom, maar “kan ik het wel, kan ik het wel áán. Moet ik niet even gas terugnemen. Lekker terug naar die comfortzone?”
Maar die comfortzone is er niet meer.
Iedere stap die je zet in een nieuw leven, is een stap uit het oude leven dat je niet meer past.
Bij een sterfgeval gebeurt dat meedogenloos abrupt, is dat oude leven je ontnomen, en zet je die stappen dus nood gedwongen.
Continu stap je uit je comfortzone of wat daarvan over was.
En die comfortzone lag niet zozeer in het verleden; die ligt vaak in verwachtingen over de toekomst. In:
de toekomst die je misschien als nieuw gezin met jong kindje zou hebben
het doorbrengen van je oude dag met je geliefde.
je maandelijkse avondje stappen met je beste vriendin.
Maar jouw heden en toekomst zijn veranderd. De toekomst zoals jij hem kende… ligt in het verleden.
DE ENIGE WEG
Ik ben zowel gezegend als gepokt en gemazeld met de eigenschap dat ik voortdurend nieuwe dingen onderneem. Zelfs toen ik op mijn 20ste in een psychische crisis zat, maakte ik nog steeds plannen. Soms maakt het me doodmoe, maar tegelijk vormen ze altijd de weg terug naar mezelf. Eigenlijk de enige weg, want je hebt er niets aan als je leeft met het oog op een toekomst die tot het verleden behoort; dan is het tijd nieuwe wegen in te slaan. Zet jij al stapjes?
DEZE STAP IS ESSENTIEEL
En toen besefte ik: ik kan jullie wel allemaal tips geven over hoe je kunt rouwen, maar eigenlijk heeft dat totaal geen zin als je een essentiële stap overslaat: ontspanning. Ontspanning is de alpha en de omega van alles! Het brengt je bij jezelf, bij wie je bent, bij je verdriet en is het startpunt tot zelfontwikkeling, tot die nieuwe weg. Je kunt je pijn ermee opruimen of tenminste draaglijk maken en fris en evenwichtig de toekomst mee instappen. Het is de enige èchte comfortzone die altijd stilletjes en nederig op je wacht.
Maak dagelijks “tijd” voor ontspanning. Eigenlijk zou ik moeten schrijven: maak dagelijks even je aandacht vrij om je ademhaling en hartslag op te merken, om je bewust te worden van je lijf en je gedachten.
TE SIMPEL? OPEN DEUR?
SOMS DOEN WE GEWOON TE INGEWIKKELD. BEGIN BIJ HET BEGIN.
Ontspanning is ook het startpunt geweest van mijn eigen bedrijf Manaz dat ik al ruim 15 jaar run: ik begon als masseuse terwijl ik nog een counselingopleiding deed. Terwijl ik mensen masseerde, ontdekte ik dat ik eigenlijk al begonnen was met mijn werk als counsellor/coach: de ontspanning was het startpunt voor voelen, voor het ontwarren van waar je hoofd mee bezig is en waar je hart om huilt. En ontspanning is ook de sleutel tot het ontdekken welke nieuwe weg je het beste bewandelt. Als ondertitel van mijn bedrijfsnaam gebruikte ik daarom: ontwikkeling vanuit rust.
Ik ging vervolgens talloze cursussen en opleidingen volgen om extra gereedschappen te hebben om mensen verder te helpen. Maarrr…”guess what”:.. toen ik laatst een oud-cliënte ontmoette, vertelde ze me hoe dankbaar ze was met de simpele uitspraak “alles begint met rust”. Nog steeds ging ze terug naar rust als ze het even allemaal niet meer overzag. En terwijl er dan feitelijk niets aan haar situatie veranderde, kon ze die ineens wel aan of wist ze wat te doen. Zo simpel kan het zijn.
GEEF ROUW RUIMTE
In mijn programma Geef Rouw Ruimte vormt ontspanning dan ook een vast onderdeel van de rituelen en creatieve opdrachten waarmee ik cliënten wekelijks help rouwmomenten te creëren. Zonder die rust zou dat programma lang niet zo waardevol zijn.
Gun het jezelf dus om rust te nemen. Natuurlijk kun je dan ook heftige emoties tegenkomen. Als je je inschrijft voor tips, ontvang je ook tools die je helpen deze emoties te ontladen.
SOMMIGE DINGEN WEET JE WEL, MAAR MOET JE JE GEWOON OPNIEUW REALISEREN (IK DAN, IIG)
Ik glimlach: zo ontkom je nooit aan wijsheden die je al zo lang bij je draagt; je kan ze even vergeten, maar ontdekt ze dan gewoon opnieuw. Vast wel herkenbaar. Poets zelf af-en-toe eens al die wijsheid die je bij je draagt af; je zult een hoop juweeltjes tegenkomen.
Meer lezen? Mijn blogs zijn niet (allemaal) openbaar. Schrijf je in voor gratis tips en je ontvangt eens in de 10 dagen blogs in je mailbox.
Ik zie op lotgenotensites soms de mooiste hoekjes en boekenplankjes met gedenkobjecten voorbij komen. Een vriendin van mij heeft zelfs een prachtige muur vol met altaren. Of ze haalt een klein kastje ergens vandaan dat ze verft en mooi inricht. Voor inspiratie kijk je op haar site: 
